Błogosławieni cisi, albowiem oni na własność posiądą ziemię (Mt 5,4).
Cichymi są ci, którzy w udrękach życia i doświadczanych niesprawiedliwościach nie dają się opanować złości, lecz cierpliwie i z pokorą poddają się decyzjom Boskiej Opatrzności oraz chętnie wybaczają tym, którzy ich obrażają, pokonując przemoc mocą słodyczy. Obietnica posiadania ziemi, złożona dla nich przez Jezusa, dotyczy doczesności i wieczności. W doczesności cisi posiadają ziemię, ponieważ stosują władzę miłości dzięki ich słodyczy, czym zdobywają sobie serca. Dobre maniery bowiem i łagodność w obcowaniu zdobywają o wiele więcej i łatwiej zwyciężają od miecza; człowiek cichy nie może mieć nieprzyjaciół, ponieważ zawstydza ich swą opanowaną delikatnością, skłaniając do tego, aby go lubili.
człowiek cichy nie może mieć nieprzyjaciół, ponieważ zawstydza ich swą opanowaną delikatnością
W wieczności cisi posiądą ziemię, czyli szczęście przygotowane przez Boga dla Jego wybranych, ukazane w obrazie „ziemi obiecanej”, zgodnie z tym, co mówi Ps 37,29: Sprawiedliwi posiądą ziemię i będą mieszkać na niej na zawsze. To błogosławieństwo przeciwstawia się gniewowi, który jest bezmyślnym wybuchem, i wypływa z daru rady, który przynosi równowagę życia, oraz daru mądrości, który pozwala zobaczyć rzeczy takimi, jakie są w odniesieniu do
Boga, a bliźniego w jego słabościach, przynosząc duszy słodycz i pokój.
ks. Dolindo Ruotolo, Przybądź Duchu Święty!, Wydawnictwo M, Kraków 2019, s. 200.
Dodaj komentarz