„Wydaje mi się, jakbym widział je [kobiety] we szeregu, odważne, domagające się swego prawdziwego piękna. Powstańcie, o piękne stworzenia Boże! Kobiety, które posiadacie intelekt miłości, pojmujecie kochając, kochacie pojmując: oto wszystko. A Jezus niech będzie umysłem waszej miłości i miłością waszego umysłu. Amen”.
Ta mowa zabrzmiała dla mnie nieco dziwnie. Biskupowi Mazzelli bardzo się spodobała, ale mnie wydawało się nietypowe, że w dniu, w którym chciałem pisać o kapłaństwie, napisałem akurat o kobiecie. Teraz (w 1923 roku) widzę, że była to trzecia wspaniała linia planu przyszłych darów Jezusa […]. Jezus kładł tam duży nacisk na mistyczne kapłaństwo kobiety, zapowiadał dzieło, którego miała dokonać, wzywał ją po imieniu, mówił, że powinien żyć w jej sercu tak jak w sercach kapłanów, i wielce znacząco kazał mi pisać, że widzę je zjednoczone w szeregu, odważne, domagające się swego prawdziwego piękna. To była prorocza zapowiedź katolickiego ruchu kobiecego.
Dodaj komentarz