W boleści poznajemy nasze nędze. Często Pan przyzwala na pewne burze właśnie z tego powodu. Gdy pogoda jest ładna, droga wydaje się czysta. Lecz jeśli spadnie deszcz, natychmiast tworzy się błoto, a ty zdajesz sobie sprawę, że była brudna i musi zostać wyczyszczona. W udręce sami zauważamy w sobie wiele niedoskonałości, których wcześniej nie dostrzegaliśmy, i to właśnie jest wielkim dobrem, o ile wie się, w jaki sposób wyciągnąć z tego korzyści.
Brak zaufania Bogu zawsze powoduje uciemiężenie naszego ducha. Zaufanie zachowuje nas zawsze w łagodnej równowadze, ponieważ jest jak gaz balonu: dąży ku górze, unosi się w powietrzu i eliminuje ciężar każdego niebezpiecznego ładunku.
(z Przypowieści i refleksje, 10 stycznia 1927)
Dodaj komentarz