Gdy patrzę na morze, wydaje mi się, że widzę obraz opatrznościowego miłosierdzia, które nosi wszystko na swych barkach, a z głębi swoich otchłani wydobywa zawsze coś, by nakarmić innych…
Na próżno rzuca się sieć w ten bezmiar! O Jezu, Tyś jest bezkresnym morzem bogactwa! Kto przyjdzie do Ciebie, nigdy nie wraca z pustymi rękami. Ty jesteś życiem, o mój Jezu! O Jezu, jak dobrze jest być z Tobą, gdy grozi nam niebezpieczeństwo. To Ty rządzisz wiatrami i burzami we właściwym czasie!
Fragment pochodzi książki: “Na trudne dni”
Dodaj komentarz