San Giovanni Rotondo to malownicza okolica położona w południowych Włoszech w regionie Apulia. Od połowy XVI wieku miejscowość ta związana jest z zakonem braci mniejszych kapucynów. Tutaj też od 1916 aż do swojej śmierci w 1968 roku żył i działał o. Pio. 16 października 1953 roku w tym miejscu doszło także do spotkania dwóch wielkich mistyków XX wieku – wspomnianego o. Pio oraz ks. Dolindo Ruotolo. San Giovanni Rotondo, w którym obecnie znajduje się słynne Sanktuarium Ojca Pio, jest obecnie celem stałych i licznych pielgrzymek.
Najstarszym obiektem w sanktuarium jest Kościół Matki Bożej Łaskawej zwany też Kościołem Pierwotnym, wybudowany został w 1540 roku. Kościół na przestrzeni lat w związku z powtarzającymi się trzęsieniami ziemi był jeszcze wielokrotnie remontowany i przebudowywany. Znajduje się tam obraz Matki Bożej Łaskawej, pod którym często modlił się o. Pio. Są tam jeszcze trzy inne miejsca związane z osobą św. o. Pio. Boczny ołtarz św. Franciszka, przy którym zakonnik celebrował mszę św., konfesjonał, w którym godzinami spowiadał pielgrzymujących do niego penitentów oraz chór zakonny z cyprysowym krzyżem, przed którym 20 września 1918 roku o. Pio otrzymał stygmaty. W latach 1956-1959 z powodu coraz liczniejszych pielgrzymek została wybudowana Bazylika Matki Bożej Łaskawej, a w 2004 roku dzięki ofiarności wiernych i dotacjom państwowym powstał również Kościół Świętego Ojca Pio.
Równie pięknym obiektem w Sanktuarium Ojca Pio jest stworzona przez Francesco Messina Droga Krzyżowa, znajdująca się na stoku Monte Castellana. W jej skład wchodzi 16 rzeźb z brązu – z czego 14 to rzeźby stacyjne, a dwie pozostałe przedstawiają Chrystusa Zmartwychwstałego oraz Ojca Pio. Ponadto w skład Drogi Krzyżowej wchodzi piękny marmurowy posąg Madonny z Dzieciątkiem.
Z inicjatywy Ojca Pio i grona zaprzyjaźnionych lekarzy w 1925 roku jeden z budynków klasztornych przekształcono w niewielki szpital pod wezwaniem św. Franciszka z Asyżu. W 1938 roku w wyniku szkód spowodowanych trzęsieniem ziemi został on niestety całkowicie zamknięty. Dwa lata później również dzięki staraniom o. Pio rozpoczęto plany wybudowania nowego szpitala, który tym razem otrzymał nazwę „Dom Ulgi w Cierpieniu”. Projekt udało się w pełni zrealizować dopiero w 1956 roku. Dziesięć lat później otwarto nowe skrzydło budynku, mogące pomieścić 600 pacjentów. Szpital ze względu na wysokiej jakości wyposażenie, personel i organizację uchodzi dzisiaj za jedną z najlepszych placówek medycznych we Włoszech.
