Czy wiesz, na czym polega prawdziwa zasada życia i piękna kwiatu?
Ty widzisz jego lśniące kolory, czujesz jego miłą woń i nie zdajesz sobie sprawy, że to wszystko wyrasta z tych pokornych korzeni, które są ukryte w ziemi, często jałowej i błotnistej. To pokorna ziemia przechowuje życiodajną część kwiatu, to w niej kryją się korzenie, a one nie mogą tchnąć życia w kwiat, jeśli nie będą ukryte! Cnota rodzi się zawsze z wewnętrznego i głębokiego ukrycia! Oczywiście kwiaty muszą być widoczne, ponieważ Jezus powiedział: „Aby inni widzieli wasze dobre czyny”, lecz nasiona, z których wyrastają, czyli życie serca, muszą pozostać sekretne i ukryte.
Ile razy znajdowałaś przyjemność w byciu dobrą na pokaz przed tymi, którzy cię widzą, i szukałaś próżnych pochwał innych? Tak postępując, wyciągasz korzeń z ukrycia, a on usycha, a kwiat więdnie i umiera. Ogrodnik obcina kwiat, przywiązuje do sztucznej łodygi, aby go podziwiano… lecz tym sposobem go zabija! Kiedy szukasz ludzkiej chwały, obcinasz kwiat cnoty i wkładasz go na sztuczną łodygę. Gdy już usłyszy próżną pochwałę, jest tylko wiązanką zwiędłych liści. A zatem pokochaj ukrycie i pragnij, aby tylko Bóg cię widział i czytał w tajemnicy twego serca.
Fragment książki: “Rozważania na Wielki Post”
Dodaj komentarz