Chciałem dać wam siebie ukrytego w ten właśnie sposób: jako ostatni wyraz pokory. Jako Ciało i Napój tej ludzkiej natury, w której przyszedłem, by ponownie podnieść ją z poniżenia, w jakie wtrąciła ją pycha.
Jezus ukrywa się w Eucharystii, pokazując, że prawdziwa wielkość kryje się w służbie i darze z siebie. Ofiarowując swoje Ciało i Krew, wszedł w naszą ludzką rzeczywistość, która przez pychę została zraniona i odłączona od Boga. W Eucharystii Jezus staje się dla nas pokarmem, który nie tylko nas podtrzymuje, ale przemienia – podnosi z upadków i prowadzi do jedności z Bogiem. To ukrycie jest zaproszeniem do głębokiego spotkania. Nie w zewnętrznym splendorze, ale w ciszy i prostocie chleba i wina Jezus objawia najgłębszą prawdę o miłości, która oddaje się całkowicie. Jego pokora jest odpowiedzią na naszą pychę, Jego uniżenie – drogą do naszego wywyższenia. W każdej Eucharystii jest ukryta moc podnoszenia naszej ludzkiej natury do uczestnictwa w Bożym życiu.
Jezu, ukryty w Eucharystii, dziękuję za Twoją pokorę i miłość, które podnoszą moją ludzką naturę. Pomóż mi czerpać z tego daru siłę, by przezwyciężać pychę i żyć w jedności z Tobą.
Dodaj komentarz