Pijcie coraz więcej życia ze źródeł wiary. Im bardziej zna się Boga, tym bardziej się Go kocha, bardziej zgłębia wspaniały skarb naszej wiary, odnajduje się coraz więcej ukrytego piękna i głębokiej radości. Im bardziej żyje się prawdziwą
wiarą, tym bardziej dusza wznosi się, uszlachetnia, dąży do Boga. To właśnie jest nasz skarb.
Umieść Boga w centrum twojego życia, a całe twoje serce będzie poruszać się wokół Niego. Cóż robi serce? Odczuwa sympatię wobec osoby, którą kocha, a wszystko, co ona robi – wydaje się mu piękne. Tylko wobec Boga taka nadzieja nie zawodzi, bo w Nim wszystko jest pięknem nie do przezwyciężenia.
Kiedy wylejesz oliwę, lampa nie może się palić. Przez chwilę dymi, a potem się wychładza. Niech ucichnie w Tobie twoja myśl, niech wyleje się oliwa twojej paplaniny, niech przepadną fantazje. Żyj Bogiem, który jest jak słońce, które cię otacza i przejmuje Swoim ciepłem. Gdy On cię oczaruje, będziesz wypełniony zewnętrzną ciszą, będziesz wypełniony życiem Pana.
Nieustannie musisz być w rękach Boga jak harfa, która pozwala Mu grać sobą. Instrument należy całkowicie do swojego pana. Czym byłaby harfa, gdyby chciała uzgadniać wszystko sama z sobą i gdyby naciskała pedały według własnego widzimisię lub gdyby – czując napięcie jakiejś struny – przestała wciskać pedał? Na pewno nie byłaby już wtedy instrumentem w rękach
kogoś, kto wie, jak na nim grać. Co powiedziałbyś, gdyby harfa martwiła się, czy ręka, która na niej gra, jest pachnąca czy nie? Instrument może zrobić tylko jedną sensowną rzecz: dostosować się, oddać się w ręce grającego, rezonować i rozbrzmiewać w głębi własnej przestrzeni rezonansowej, milczeć strunami, które nie są potrącane, rozbrzmiewać strunami dotykanymi
przez Mistrza.
Życie zostało ci dane, by tworzyć dzieła miłości, cierpliwości, pokory, pokuty i zdobywać życie wieczne. Nie wstajesz codziennie tylko po to, by wstać, lecz aby dać Bogu w prezencie miłość, zawsze żywą i świeżą, która realnie wypełnia twoje życie i sprawia, że nie jest monotonne.
Nie ma piękniejszego daru niż ten, jakim jest życie z Jezusem. Chciejmy płonąć przed Nim, ofiarować Mu w całopaleniu nasze życie. Doczesne trudy przeminą, pozostanie tylko Bóg.
Fragment pochodzi z książki: “Na trudne dni”
Dodaj komentarz