Przeze Mnie starzec zostaje odmłodzony w wierze: już nie widzi swojego życia, które zachodzi, lecz raczej w tym zachodzie dostrzega jutrzenkę wieczności.
Starość jest obarczona cierpieniem fizycznym i licznymi ograniczeniami. Większość osób starszych dotyka też lęk związany z poczuciem nieuchronności śmierci. Dzięki wierze starość przestaje być czasem końca, a staje się początkiem – przejściem ku wieczności. Dzięki Jezusowi starzec przestaje patrzeć na życie z perspektywy zachodu, a zaczyna widzieć w nim jutrzenkę nowego dnia, który nigdy się nie kończy. Jego wiara odnawia się, nadając sens i światło każdej chwili. To Jego obecność daje siłę, by
patrzeć na życie w nowy sposób – nie jako coś, co przemija, ale jako drogę prowadzącą do pełni. Starość w Jezusie nie jest utratą, ale zapowiedzią spotkania z Nim twarzą w twarz.
Jezu, pomóż mi patrzeć na życie z perspektywy nadziei, niezależnie od jego trudności i ograniczeń.
Dodaj komentarz